Zagrożenie w działaniu poszczególnych leków mogą także powodować produkty zawierające znaczne ilości azotanów, np. produkty wędzone, peklowane i żółte sery. Pokarmy takie nasilają tworzenie się nitrozoamin po zażyciu leków zawierających grupy aminowe – środki p/bólowe, antydepresyjne, kwas foliowy. Jakie jeszcze interakcje należy wymienić?
Inną kwestią są interakcje silnego potęgowania działania leku: kofeina i kwas acetylosalicylowy, czy teofilina – efekty takiego połączenia będą widoczne w postaci bólu głowy, zaburzeń snu, drżenia mięśni, a nawet wymiotów czy biegunki.
Menu obfite w witaminę K, gdzie jej źródła to: wątroba wołowa, żółtko jaja, zielona herbata, sałaty, szpinak, jarmuż, cykoria będą z kolei osłabiać funkcje leków przeciwzakrzepowych, np. warfaryny, acenokumarolu. Odwrotnie – zwiększenie działania przeciwzakrzepowego obserwuje się po spożyciu cebuli lub czosnku, a wynikiem tego może być krwawienie z tkanek i narządów (wylewy podskórne, krwawienia z nosa, przewodu pokarmowego, czy też krwiomocz).
Oprócz konkretnych produktów, dodatki do żywności mogą także wchodzić w interakcje z lekami. Przykład stanowi lukrecja gładka, która zaburzać będzie równowagę wodno-elektrolitową, powodować zatrzymanie wody w organizmie, zwiększać usuwanie potasu z moczem co w zestawieniu z preparatami naparstnicy lub lekami diuretycznymi np. furosemidem może prowadzić do bolesnych skurczów mięśni i zaburzeń pracy serca.
Uwaga także na leki, takie jak: anaboliki androgenne, środki psychotropowe, hormony tarczycy, insulinę, które mogą zaostrzać apetyt, a to jak się można domyślać powoduje niekontrolowany przyrost masy ciała.
Rada podsumowująca cz.1 i cz.2 artykułu? W celu uniknięcia interakcji najbezpieczniej jest przyjmować leki nie wcześniej niż 1.5 godziny przed i 2 godziny po posiłku i popijać je wyłącznie wodą. Tylko tyle!