Przed wizytą u mnie, zazwyczaj proszę pacjenta o przygotowania dzienniczka żywieniowego. Najlepiej gdy są to spisane 3 dni, ale jeden też już dużo mówi. Udzielam wstępnej instrukcji, jednak mimo wszystko spotykam się często z pewnymi niedociągnięciami jeśli chodzi o pisanie dzienniczka. Bo powinien być dobry! Czyli?
Dzienniczek żywieniowy
Niektórzy dziwią się, że w ogóle coś takiego jest potrzebne. Na pytanie „dlaczego?” odpowiedź jest prosta. Dobry dzienniczek żywieniowy to świetne źródło wiedzy dla specjalisty ale i dla samego pacjenta! Spisując informacje o spożytym pożywieniu czy płynach bardzo często już wtedy zauważalne są błędy żywieniowe. Poza tym, jeśli coś się zapisze, większe prawdopodobieństwo, że ma się nad tym większą kontrolę.
Zasady spisywania dzienniczka
Oto kluczowe punkty instrukcji, jaką daję swoim podopiecznym, jeśli uznam, że tego potrzebują:
- spis WSZYSTKIEGO co się zjadło i wypiło
- każdy produkt najprecyzyjniej określony, np. zamiast ser biały – ser twarogowy tłusty, zamiast bułka – bułka typu ciabatta
- można dopisywać firmy
- rozłożenie potraw na czynniki pierwsze, np. zamiast zupa warzywna – zupa-krem na wywarze z drobiu, z przyprawami: listkiem laurowym, majerankiem, solą, pieprzem, zmiksowana dynia, marchew, pietruszka, posypana uprażonymi pestkami dyni
- ilości – jeśli nie gramaturę to próba określenia miary domowej, np. łyżka stołowa
- podane techniki kulinarne potraw
- warto określić godziny posiłków
- miejsce posiłku
- można opisać poziom sytości
- jeśli mamy do czynienia z jedzeniem emocjonalnym – jakie odczucia towarzyszą danemu produktami, czy potrawie
- jeśli jest to choroba, czy po danym posiłku wystąpiły określone objawy- lub w przypadku cukrzycy – pomiary glikemii
- leki i suplementy diety – jakie, ile, jak często
Taki dzienniczki będą niezwykle pomocne!