Co to są szczawiany?
Związki te występują w pożywieniu jako rozpuszczalne sole kwasu szczawiowego z sodem i potasem, a także nierozpuszczalne z wapniem. Kwas szczawiowy jest łatwo wchłanialny z przewodu pokarmowego, a szczawian wapnia wchłaniany jest po częściowym rozkładzie w żołądku. Ich główne źródła w diecie to szczaw, szpinak, rabarbar, kawa i herbata. Najwięcej szczawianów znajduje się w ogonkach i dolnych liściach, a najmniej w korzeniach. Sporadyczne spożywanie produktów bogatych w szczawiany nie jest szkodliwy dla zdrowia, ale dla profilaktyki – głównie obciążonych stawów należy równoważyć kwas szczawiowy większą ilością wapnia w diecie – wtedy część zostanie związana i unieczynniona. Warto także pamiętać, że częste spożycie źródeł szczawianów przy jednoczesnych niedoborach wapnia i witaminy D w diecie obniża wchłanianie i wykorzystanie tych składników w organizmie, przez co zmniejsza się mineralizacja kości, a nawet może powstawać szereg dyskomfortowych dolegliwości. Obecność szczawianów przyczynia się również do zaburzenia wchłaniania magnezu, powstawania kamieni nerkowych, zapalenia stawów i zaburzeń pracy serca. Dla ograniczenia negatywnego wpływu szczawianów, zalecane spożycie to jedno źródło szczawianu dziennie, także jedną kawa dziennie będzie musiała wystarczyć. Mowa tutaj rzecz jasna o osobach zdrowych. Inaczej przedstawia się sytuacja związana z kamicą nerkową, ale o tym kiedy indziej.